pezehsk

زخم های وریدی با الگوی چرخه ای بهبود و وقوع مجدد مشخص می شوند. استاندارد فعلی مراقبت از زخم های مزمن وریدی شامل استفاده از باند فشرده سازی به عنوان وسیله ای برای کاهش فشار گردشی وریدی، کنترل تورم و بهبود بازگشت ورید است. پانسمان در زیر فشرده سازی قرار گرفته و برای کنترل زهکشی و حفظ محیط مرطوب برای زخم استفاده می شود. از دهه 1960 پذیرفته شده است که بهبود زخم زمانی که زخم بجای خشک شدن با هوا، در محیط مرطوب قرار می گیرد، بهینه است. پانسمان های نوین عایق یا نیمه عایق هستند و طبق ترکیب فیزیکی خود طبقه بندی می شوند. پانسمان های مدرن برای کاهش درد و زمان بهبود، جذب خون و زهکشی و اعمال و حذف بدون درد گسترش یافته اند.

دستورالعمل های عملی در حال حاضر در مورد درمان زخم های پا، شامل استراتژی مراقبت موضعی رضایت بخشی نمی شوند، زیرا بررسی های سیستماتیک ارزش انواع مختلف پانسمان ها در مدیریت زخم های مزمن، تنها شواهدی ضعیف از اثربخشی بالینی آنها را ارائه می دهد. بنابراین انتخاب پانسمان اساسا طبق تجربه بالینی و ظرفیت جذب، توانایی آبرسانی، اجزای چسبنده و ظرفیت دبریدمان است. در واقع به استثنای هیدروکلوئید ها، در مقایسه با درمان مرجع که شامل تضمین وجود محیطی مرطوب برای زخم از طریق استفاده از گاز خیس خورده در نمک فیزیولوژیکی است، تفاوت معنی داری وجود ندارد. پانسمان های مدرن روند بهبود طبیعی را بدون تسریع آن بهینه سازی کرده و عمدتا راحتی و کیفیت زندگی بیماران را بهبود می بخشند. پانسمان های نوین همچنین هزینه های مراقبت را با کم کردن دفعات نیاز به تعویض پانسمان کاهش می دهند.

به تازگی درمان های جایگزین موضعی مانند فاکتورهای رشد موضعی، پانسمان های بیولوژیکی و محصولات بافت-مهندسی شده گسترش یافته اند. این محصولات ممکن است به منظور سرعت بخشیدن به روند بهبود و کاهش زمان برای درمان کامل به طور مستقیم با زخم تعامل داشته باشند. اکثر این درمان ها گران هستند، که ممکن است استفاده گسترده آنها را محدود کند و هنوز شواهد واضحی برای اثربخشی بیشتر آنها وجود ندارد.

پیوند پوست زمانی که فشار خون وریدی به خوبی کنترل شده و بستر زخم تمیز و با بافت گرانوله سالم است، باید برای زخم های بزرگ و یا مقاوم در نظر گرفته شود.

به نظر می رسد که وکیوم تراپی، آماده سازی زخم های مزمن برای جراحی بسته شدن ثانویه را سریع تر می کند، اما ارزش بالینی آن در زخم های پای وریدی هنوز مورد بحث است.

اصول مراقبت از زخم

• رطوبت و عایق

در دهه 1960، زمستان نشان داد که زخم های حاد پوشیده شده توسط عایق مرطوب دو برابر سریع تر از زخم های مشابهی که در معرض هوا قرار گرفته بودند، بهبود یافتند. در مقابل محیط های زخم بیش از حد خشک باعث مرگ بافت بیشتر می شد. بنابراین پانسمان های زخم مدرن از مفهوم قدیمی تر رها کردن زخم برای خشک شدن در معرض هوا فاصله گرفته و پانسمان های محافظ برای مفهوم جدید حفاظت از رطوبت محیط زخم ایجاد کردند. پانسمان زخم نیمه عایق یا عایق مانع تبخیر شدن آب زخم شده وگرما را حفظ می کند که موجب ارتقا بهبود زخم می گردد. این پانسمان ها ممکن است باعث تحریک هیپوکسی نسبی در سطح زخم، ترویج تحرک کراتینوسیت و آنژیوژنز شود.

• ضد عفونی کننده ها و آنتی بیوتیک ها

اعمال ضدعفونی کننده ها و آنتی بیوتیک های موضعی می تواند به ترویج روند بهبود و کاهش تراکم باکتری های زخم منجر شود. اما به دلیل امکان مقاوم شدن بدن به آنتی بیوتیک ها در حال حاضر زخم های وریدی پا تنها با استفاده از صابون ملایم و آب تمیز می شوند.

• دبریدمان

تصور می شود که حذف بافت مرده و رویی زخم به ایجاد بافت گرانوله خوب منجر شده و همچنین موجب ترویج اپیتلیالیزاسیون می شود. بنابراین هرگونه ماده مرده و نکروتیک باید از بستر زخم تمیز شود تا پروسه ترمیم زخم بتواند به درستی انجام شود. در حال حاضر آماده سازی بستر زخم به عنوان عامل مهمی برای تسهیل ترمیم زخم و بازسازی بافت آسیب دیده شناخته شده است.

دبریدمان را می توان در انواع مختلفی مانند دبریدمان جراحی، دبریدمان اتولیز، دبریدمان آنزیمی، دبریدمان مکانیکی و دبریدمان با ماگوت تراپی انجام داد.

• پانسمان

اگرچه درمان موضعی یک جنبه مهم مراقبت از زخم است، اما همیشه باید نسبت به انتخاب استراتژی فشرده سازی در جایگاه ثانویه باشد. به طور کلی انتخاب پانسمان با ویژگی های زخم (به عنوان مثال جذب زهکش زخم)، نیاز بیمار (سهولت کاربرد، راحتی) و هزینه هدایت می شود. با توجه به بررسی های سیستماتیک اخیر، شواهد کمی برای مشخص کردن موثرترین نوع پانسمان در مراقبت از زخم مزمن وجود دارد. علیرغم کمبود مطالعات مناسب، پانسمان های مدرن همچنان بخشی از مراقبت های استاندارد باقی می ماند و به طور گسترده ای با توجه به تجربیات پزشکان توصیه می شوند.

انواع مختلف پانسمان:

1. هیدروکلوئیدها
2. هیدروژل ها
3. فیلم های پلی اورتان
4. آلژینات ها
5. هیدروفیبر ها
6. پانسمان های فوم
7. پانسمان های زغالی
8. پانسمان های آغشته به نقره
9. پانسمان های آغشته شده
10. پانسمان های مبتنی بر اسید هالورونیک
11. پانسمان های تعدیل کننده پروتئاز

1. هیدروکلوئیدها

لایه داخلی تمام هیدروکلوئید ها از کربوکسی متیل سلولز تشکیل شده که در یک توده چسبناک الاستیک محصور شده است. هیدروکلوئیدها در نسخه های ضخیم و نازک، به عنوان چسب برای پر کردن حفره زخم و در انواع مختلف از اشکال از قبل برش داده شده برای مناطق مختلف بدن (پاشنه، آرنج) در دسترس هستند. نرخ تعویض پانسمان بین چند روز و یک هفته بسته به مقدار زهکشی زخم است. پانسمان در زمان تعامل با زهکشی یک ژل زرد بد بو ایجاد می کند که می تواند با تخلیه چرکی از زخم اشتباه گرفته شود. جوش پوستی در اطراف زخم معمولا یک واکنش تحریک شده غیر آلرژیک مربوط به تعویض مکرر پانسمان است. هیدروکلوئیدها می توانند در تمام مراحل بهبود مورد استفاده قرار گیرند. فیلم پوشش دهنده ورقه، زخم را از محیط بیرونی محافظت می کند و به بیماران اجازه می دهد حمام کند.

1. هیدروژل ها

هیدروژل ها پلیمرهای هیدروفیلی متقاطع نامحلول دارای بیش از 80? آب هستند. هیدروژل ها به صورت ژل در تیوب و یا ورق های بسته بندی می شوند. به نظر می رسد که حالت ژل موثر ترین نوع برای رساندن رطوبت به زخم است. پانسمان ثانویه مانند یک هیدروکلوئید یا یک فیلم پلی اورتان بر روی ژل نیاز است. پانسمان هر 3 یا 4 روز تعویض می شود. هیدروژل ها برای زخم های خشک، در مرحله دبریدمان استفاده می شوند و در میان کاراترین محصولات برای نرم کردن پلاک مرده هستند. هیدروژل ممکن است به دلیل وجود پروپیلن گلیکول در برخی از محصولات در اطراف زخم واکنش آلرژیک ایجاد کند. می توان در زخم های وریدی به طور موقت از هیدروژل ها استفاده نمود.

منبع

علل زخم پوستی

زخم‌های پوستی به دلایل مختلفی به وجود می‌آیند، از قبیل حوادث، قرار گرفتن در معرض گرما و یا سرمای بیش از حد، مشکلاتی در گردش خون و یا مواد شیمیایی.

بیماری‌هایی که می‌توانند منجر به زخم پوستی شوند، عبارتند از: زخم‌های دهانی (زخم خوره)، نارسایی مزمن وریدی، دیابت، عفونت و بیماری‌های عروق محیطی.

عوامل خطر زخم پوستی

- ترومبوز ورید عمقی (تشکیل لخته خون در وریدهای عمیق پا)

- چاقی

- سیگار کشیدن

- کم تحرکی

- نوشیدن مشروبات الکلی 

-کارهایی که نیاز به ایستادن زیاد دارند

زخم فشاری

زخم فشاری که به نام زخم بستر نیز شناخته می‌شود، در مناطقی از بدن که جریان خون کم شده است، ایجاد می‌شود. این زخم در افرادی که دائما روی صندلی نشسته‌اند و یا بر روی تخت خوابیده‌اند، رخ می‌دهد.

زخم وریدی پوست

زخم وریدی پوست یک نوع زخم کم عمق می‌باشد. هنگامی که وریدهای (سیاهرگ‌های) پا، خون را به سمت قلب برنمی گردانند، این مشکل پیش می‌آید. این مشکل غالبا بین قوزک پا و نرمه ساق پا ایجاد می‌شود. زخم وریدی پوست به کندی بهبود می‌یابد و گاهی این زخم برمی گردد.

علل زخم وریدی

سیاهرگ‌ها دارای دریچه‌ای به سمت قلب می‌باشند. در نارسایی وریدی، دریچه‌ها آسیب می‌بینند و خون به جای بالا رفتن، به سمت پایین می‌رود. خون ممکن است در بافت‌های اطراف سرازیر شود. این سرازیر شدن منجر به تجزیه بافت و ایجاد زخم می‌گردد.

رگ‌هایی که مسدود شده‌اند نیز یکی از علل زخم‌های وریدی هستند.

علائم زخم وریدی

- قرمز یا بنفش شدن محلی که خون سرازیر شده است.

- پوست نازک، خشک و خارش دار می‌شود.

- زخم ممکن است دردناک باشد. پای شما ممکن است ورم کند.

- اگر زخم، عفونی شود، بوی بدی ایجاد می‌کند و چرک از زخم بیرون بیاید.

- ناحیه اطراف زخم نیز قرمز و به لمس حساس می‌شود.

عوارض زخم وریدی

- عفونت باکتریایی پوست

- زخم‌های مزمن پا

- عفونت استخوان

- زخم‌های دائمی

درمان زخم وریدی

اولین درمان عبارت است از بهبود گردش خون. برای این کار:

- پاهای خود را بالاتر از قلب بگذارید. برای این کار می‌توانید از بالشت استفاده کنید.

- جوراب‌های مخصوص واریس بپوشید. این‌ها از برگشت خون به پایین جلوگیری می‌کند.

- از زیاد ایستادن و یا نشستن خودداری کنید.

- پیاده روی روزانه را فراموش نکنید. پیاده روی باعث تسهیل گردش خون می‌شود.

- برای تسریع بهبود زخم، پزشک بافت‌های مرده را از زخم جدا می‌کند.

- بعد از بهبودی زخم، پوشیدن جوراب‌های واریس را ادامه دهید. موقع خواب یا استحمام، این جوراب‌ها را از پا درآورید.

اگر زخم ظرف چند ماه بهبود نیافت، پزشک ممکن است توصیه‌هایی به شما کند، از جمله:

-  مصرف آنتی بیوتیک

- پیوند پوست، برای زخم‌های عمیق و یا دیر بهبود یافته

- عمل جراحی ورید از عود دوباره زخم جلوگیری می‌کند

راه‌های بهبود زخم‌های پوستی

- روزانه 1000 میلی گرم ویتامین C مصرف کنید تا زخم به سرعت بهبود یابد.

- ویتامین E ، آنتی اکسیدان است و موجب بهبود بافت پوستی می‌شود.

- اسید فولیک بهبود دهنده گردش خون و درمان کننده زخم پوستی می‌باشد.

- برای جلوگیری و بهبود زخم‌های پوستی، غذاهای پروتئینی را زیاد مصرف کنید.

- آلوئه‌ورا گیاهی است که زخم را بهبود می‌دهد. برای زخم‌های فشاری و زخم‌های مزمن پوستی، ژل آلوئه ورا را هر روز به گاز استریل بمالید و با آن محل زخم را پانسمان کنید.

- روغن پامچال برای تسریع گردش خون پاها و بهبود زخم‌های پوستی وریدی مفید است. مقدار 1500 میلی گرم روغن پامچال را با هر وعده غذایی مصرف کنید.

منبع

علت چین و چروک شدن پوست

ظاهر شدن چین و چروک ها طی روند طبیعی افزایش سن رخ می‌دهد. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که کلاژن و الاستین موجود در بافت پیوندی پوست به سبب تغییرات در فیبروبلاست، ضعیف و شکننده می‌شوند.

چروک‌های زیاد و زود هنگام می‌توانند در اثر فاکتورهایی مانند در معرض قرار گرفتن آفتاب به مدت طولانی و یا قرار گرفتن در محیط های سخت، سیگار کشیدن، مصرف برخی داروها، فشارهای روحی زیاد، کاهش وزن ناگهانی، کمبود ویتامین E و عوامل ژنتیکی رخ دهند.

روش‌های رفع چین و چروک صورت

سالخوردگی یک فرایند کاملا طبیعی است، اما این روزها با استفاده از تکنولوژی‌های جدید و همچنین دانش پزشکی می‌توانید تکنیک‌هایی را مشاهده نمایید که این فرایند را کند می‌کنند. هر چند اگر سنتان 78 سال است نمی‌توانید انتظار داشته باشید که یک مرتبه 25ساله شوید، اما به هر حال با از بین بردن چین و چروک‌های صورت می‌توانید چندین سال سن خود را کاهش دهید.

در ادامه بهترین روش‌های خانگی برای جلوگیری و رفع چین و چروک پوست صورت را معرفی کرده‌ایم.

1. از بین بردن چین و چروک پوست با روغن زیتون

استفاده از روغن زیتون برای ماساژ صورت بسیار مفید است. روغن زیتون یک منبع غنی از آنتی اکسیدان، ویتامین A و ویتامین E است که می‌تواند با رادیکال‌های آزاد پوست آسیب دیده مبارزه کند.

چرا باید از روغن زیتون استفاده کرد؟

ماساژ پوست آسیب دیده به کمک روغن زیتون می‌تواند سبب مرطوب شدن، ترمیم و بازسازی سلول‌های پوست شود. از آنجاییکه روغن زیتون به اعماق پوست نفوذ می‌کند سبب نگهداری طولانی مدت پوست و مرطوب نگه داشتن آن می‌شود.

روش استفاده از روغن زیتون

یک گزینه پیشنهادی مخلوط کردن چند قطره عسل به همراه چند قطره روغن زیتون و گلیسیرین می‌باشد. می‌توانید این مخلوط را دو بار در روز بر روی صورت خود بمالید و ماساژ دهید. این کار سبب حذف سلول‌های مرده و سفت شدن پوست می‌شود. همچنین ماساژ پوست با روغن نارگیل، روغن شترمرغ، روغن بادام یا روغن ویتامین E مانع از ایجاد چین و چروک می گردد.

2. استفاده از شنبلیله

برگ، دانه و روغن گیاه شنبلیله می‌تواند بعنوان پادزهر برای مشکلات مختلف پوستی از جمله چین و چروک مورد استفاده قرار گیرد. این برگ‌ها منبع غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی مغذی هستند که براحتی جذب بدن شده و در صورت استفاده مرتب می‌توانند بعنوان درمانی برای چروک‌ها و خطوط ریز صورت استفاده شوند.

روش استفاده از شنبلیله

برگ‌های تازه گیاه شنبلیله را خرد کرده و بعنوان یک ماسک یا برچسب استفاده کنید. این ماسک طبیعی را در طول شب بر روی صورت خود قرار داده و صبح با آب ولرم شستشو دهید. همچنین می‌توانید صورت خود را با آب جوشیده حاوی دانه‌های شنبلیله شستشو دهید و یا از روغن این گیاه بر روی چروک‌ها و خطوط ریز صورت خود استفاده کنید.

3. گیاه آلوئه ورا

آلوئه ورا حاوی اسید مالیک می‌باشد که با افزایش خاصیت ارتجاعی پوست می‌تواند سبب کاهش میزان چین و چروک های صورت گردد. می‌توانید براحتی برگ این گیاه را جدا کرده و ژل درون آن را استخراج کنید. ژل استخراج شده را به مدت 15 الی 20 دقیقه بر روی پوست خود قرار دهید و سپس با آب ولرم شستشو نمایید.

روش استفاده از گیاه آلوئه ورا

یک گزینه پیشنهادی مخلوط کردن یک قاشق چایخوری از ژل آلوئه‌ورا با ویتامین E و قرار دادن آن بر روی مناطقی از پوست که دارای چین و چروک است، می‌باشد. این مخلوط را به مدت نیم ساعت بر روی پوست خود قرار داده و سپس با آب ولرم شستشو نمایید.

4. زنجبیل

زنجبیل به دلیل محتویات آنتی اکسیدانی خود بعنوان یک درمان خوب برای رفع چین و چروک پوست مطرح می‌باشد. بعلاوه، این گیاه مانع از بین رفتن خاصیت ارتجاعی پوست که اصلی‌ترین دلیل ایجاد چین و چروک است، می‌شود.

روش استفاده از زنجبیل

مخلوطی از زنجبیل خرد شده و یک قاشق سوپخوری عسل تهیه کرده و هر صبح میل نمایید. همچنین می‌توانید دوبار در روز چای زنجبیل بنوشید.

5. رفع چروک پوست با موز

موز منبع غنی از ویتامین، مواد معدنی و آنتی اکسیدان می‌باشد که می‌تواند با ایجاد چین و چروک و خطوط ریز صورت مبارزه کند. استفاده موز دوبار در هفته می‌تواند سبب جوانسازی پوست و رفع چین و چروک پوست بصورت طبیعی گردد.

روش استفاده از موز

دو عدد موز را به صورت یک لایه نازک له کنید و این لایه را بر روی مناطق دارای چین و چروک پوست خود به مدت حداقل نیم ساعت قرار داده و سپس با آب ولرم شستشو دهید. می‌توانید همراه با برخی مرطوب‌کننده‌های پوست نیز از آن استفاده کنید.
همچنین می‌توانید مخلوطی از موز له شده و گیاه آووکادو و عسل تهیه کرده و مقدار زیادی از آن را به مدت 20 دقیقه بر روی پوست خود قرار دهید و سپس شستشو نمایید.

6. بادام و از بین بردن چروک پوست

برای از بین بردن چین و چروک پوست می توانید از بادام استفاده کنید. بادام یک منبع غنی از فیبر، ویتامین E، آهن، زینک، کلسیم، فولیک اسید و اسید اولئیک می‌باشد که می‌تواند سبب به تاخیر انداختن روند پیشرفت چین و چروک پوست گردد.

روش استفاده از بادام

چند عدد بادام را در طول شب در شیر بخیسانید. صبح، پوست آن را جدا کرده و بادام‌ها را ریز رنده کنید. این عصاره را بر روی پوست خود قرار دهید. همچنین می‌توانید به منظور از بین بردن سیاهی زیر چشم، آن را زیر چشم‌های خود نیز بمالید و پس از 20 الی 30 دقیقه با آب ولرم شستشو دهید. برای کسب نتیجه بهتر این کاررا هر روز تکرار کنید. همچنین جهت به تاخیر انداختن اثرات پیری بر روی پوست ،پوست خود را با روغن بادام ماساژ دهید.

7. هویج

هویج برای از بین بردن چین و چروک پوست بسیار مفید است. هویج منبع غنی از ویتامین A می‌باشد که می‌تواند سبب افزایش تولید کلاژن و در نهایت صاف شدن پوست گردد.

روش استفاده از هویج

دو یا سه هویج بزرگ را در آب بجوشانید تا کاملا نرم شوند و سپس با مقدار کمی عسل مخلوط کرده تا یک مایع چسبناک به دست آید. آن را بطورمستقیم روی پوست خود قرار دهید. پس از حدود نیم ساعت آن را با آب ولرم شستشو دهید.

یک گزینه پیشنهادی استفاده از مخلوط آب هویج و عسل هر صبح و شب می‌باشد. این مخلوط را به مدت 10 دقیقه بر روی پوست خود قرار داده و سپس به طور کامل شستشو نمایید. همچنین استفاده از هویج خام در رژیم غذایی به شدت توصیه می‌شود.

8. آب لیمو

آب لیمو منبع غنی از اسید سیتریک می‌باشد که می‌تواند بعنوان یک لایه بردار قوی عمل کند و پوست را از سلول های مرده پاکسازی نماید. آب لیمو همچنین می‌تواند بعنوان یک عامل تمییز کننده قوی عمل کند و سبب رفع چین و چروک صورت، جلوگیری از ریزش مو، از بین بردن خطوط صورت و دیگر نشانه‌های پیری پوست مانند ایجاد لکه دایره‌ای سیاه رنگ گردد.

روش استفاده از آب لیمو

به آرامی مقدار کمی آب لیمو را بر روی پوست صورت خود بمالید. پس از حدود 5 الی 10 دقیقه صورت خود را با آب شستشو دهید.این کار را روزی 2 الی 3 بار انجام دهید. همچنین می‌توانید یک قاشق چایخوری ماست،عسل، روغن ویتامین E و آب لیمو را مخلوط کنید و آن را برروی صورت خود پخش کنید و پس از گذشت 15 الی 20 دقیقه شستشو نمایید.
یک گزینه پیشنهادی این است که آب لیمو را با پودرآملا (انگورهندی) مخلوط کرده و آن را برروی صورت خود قرار دهید. این کار سبب کاهش چین و چروک صورت و به تاخیر انداختن روند پیری پوست می‌گردد.

9. آناناس

برای از بین بردن چین و چروک پوست می‌توانید از آناناس استفاده کنید. آناناس حاوی آنزیم‌هایی می‌باشد که در افزایش خاصیت ارتجاعی، مرطوب‌سازی پوست و حذف سلول‌های مرده پوست دخالت دارند. همچنین این میوه منبع غنی از آنتی اکسیدان، فیبر و ویتامین‌ها می‌باشد که در حفظ سلامت پوست موثر هستند.

روش استفاده از آناناس

تکه‌های آناناس را برروی قسمت‌های آسیب دیده پوست خود بمالید. پس از گذشت حدود 20 دقیقه به کمک آب سرد یا گرم شستشو دهید. هرروز 5 دقیقه قبل از شستشوی پوست خود،از مقداری عصاره آناناس سبز استفاده کنید. این روش می‌تواند درمان موثری برای رفع تیرگی های اطراف چشم باشد.

10. نوشیدن آب

نوشیدن آب راحت‌ترین و موثرترین روش درمانی برای رفع چین و چروک پوست می‌باشد. نوشیدن آب سبب هیدراته شدن بدن می‌شود و سطح رطوبت پوست را حفظ می‌کند. زمانی که بدن شما آب از دست بدهد، پوست پیرتر به نظر می‌رسد. همیشه سعی کنید از آب تصفیه شده و خالص استفاده کنید زیرا آب تصفیه نشده به سبب داشتن مواد شیمیایی می‌تواند در گذر زمان سبب آسیب پوست شما گردد.

چقدر آب بنوشیم؟

روزانه حداقل دولیتر آب تصفیه شده مصرف کنید. در ابتدای صبح برای شروع فعالیت بدنی خود یک لیوان آب بنوشید و در طول روز حتما یک بطری آب همراه خود داشته باشید. همچنین از مصرف نوشیدنی های الکلی و گاز دار بپرهیزید.

11. از قرار گرفتن در معرض آفتاب بپرهیزید

براساس پژوهش‌های دانشمندان و گرم شدن تدریجی زمین، قرار گرفتن در معرض نور خورشید بیش از هر عامل دیگری (حتی وراثت) می‌تواند بر روی پوست شما چین و چروک ایجاد نماید. اگر می‌خواهید پوست صورت‌تان همچنان جوان و شاداب باقی بماند از قرار گرفتن در معرض اشعه‌ی خورشید خودداری کرده و روزهایی که قرار است بیش از اندازه در فضای باز قرار بگیرید، حتماً از کرم‌های ضدآفتاب استفاده نمایید. اگر هر قسمت از پوست شما دچار آفتاب سوختگی شد، روی نقطه ی مورد نظر ژل آلوئه ورا استعمال نمایید.

استفاده از کرم ضدآفتاب و ضد لک با SPF (فاکتور محافظت در برابر خورشید) بالای 30، از ابتلا به سرطان پوست جلوگیری می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهد استفاده از ضدآفتاب، علائم پیری را به تأخیر می‌اندازد. استفاده روزانه از کرم ضدآفتاب مناسب و مرطوب‌ کننده خوب، در بلندمدت روی سلامت پوست شما تأثیر می‌گذارد.

همچنین اشعه فرابنفش خورشید، علت اصلی بروز چین و چروک صورت، گردن، بازو و دست‌های شماست. اگرچه نمی‌توان به‌طور کلی از قرار گرفتن در معرض اشعه فرابنفش خورشید اجتناب کرد اما می‌توانید میزان مواجهه پوست خود با نور خورشید را کاهش دهید.

برای مثال، هنگامی‌که از منزل خارج می‌شوید از کلاه‌های لبه‌دار استفاده کنید تا از صورت شما در مقابل خورشید محافظت کند یا شلوارهای بلند و لباس‌های آستین‌ بلند بپوشید. با انجام این کارها باز هم نور خورشید جذب پوست شما می‌شود اما به بروز چین و چروک منجر نخواهد شد.

12. از سیگار کشیدن خودداری کنید

ترکیباتی که در سیگار وجود دارد سبب میشود که کلاژن‌های پوست از بین برود. از این رو قابلیت ارتجاعی پوست کم شده و در نتیجه چین و چروک بر روی صورت ایجاد می‌شود. هر چند دانشمندان هنوز در این زمینه به نتایج کاملا قطعی دست نیافته‌اند، اما بر طبق تحقیقات آنها پوست افراد سیگاری 40 درصد نازک‌تر و شکننده‌تر از پوست افراد غیرسیگاری است.

13. صورت خود را بیش از اندازه نشویید

آبی که از شیر می‌آید، مواد نرم کننده‌ی طبیعی پوست را از بین می‌برد و این امر سبب خشکی پوست شده و چین و چروک بر روی آن ایجاد می‌کند. دقت کنید نگفتیم که صورت خود را نشویید! بلکه گفتیم بیش از اندازه شسته نشود.

14. صورت خود را به‌طور منظم بشویید

هر شب سه تا پنج دقیقه را صرف شستن صورت خود کنید. خوابیدن با آرایش، باعث جذب مواد آرایشی به صورت‌تان می‌شود. بیشتر لوازم آرایشی حاوی مواد شیمیایی ناملایم و قوی هستند که سبب ایجاد استرس اکسیداتیو روی پوست صورت شما می‌شوند.

15. میوه‌ و سبزیجات زیاد مصرف کنید

به اندازه کافی از میوه‌ها و سبزیجات تازه استفاده کنید. براساس بررسی‌های پژوهشگران، میوه‌ها و سبزیجات آنتی اکسیدان‌هایی دارند که رادیکال‌های آزاد موجود در بدن را از بین می‌برند. همانطور که می‌دانید این رادیکال‌های آزاد موجب ایجاد پیری زودرس پوست می‌شوند. اگر می‌خواهید چین و چروک صورت خود را از بین ببرید، مطمئن شوید که رژیم غذایی‌تان به اندازه‌ی کافی میوه و سبزی در خود جای داده باشد.

16.مصرف ماهی را افزایش دهید

پروتیشن در طراوت و شادابی پوست نقش مهمی را بازی می‌کند. در این میان ماهی نه تنها حاوی مقادیر زیادی پروتئین است، بلکه نوعی مصونیت طبیعی برای پوست ایجاد کرده و از پیر شدن آن جلوگیری می‌کند. از این گذشته ماهی حاوی مقادیر زیادی امگا3 است که جزو اسیدهای چرب بوده و در جوانسازی پوست نقش مهمی را ایفا می‌کند.

17. به اندازه‌ی کافی بخوابید

زمانی که میزان خواب و استراحت شما کافی نباشد، بدن به طور خودکار هورمون کورتیزول بیشتری ترشح می‌کند. این هورمون سلول‌های پوست را درهم شکسته و باعث ایجاد چین و چروک می‌شود. اگر می‌خواهید از پیر شدن پوست خود جلوگیری بعمل آورید، روزی 8 ساعت بخوابید.

18. از کرم‌های مرطوب کننده استفاده کنید

کرم‌های مرطوب‌کننده قابلیت ارتجاعی پوست را افزایش داده و آن را تازه و شاداب نگه می‌دارند. استفاده از این نوع کرم‌ها به ویژه پیش از استفاده از لوازم آرایشی توصیه می‌شود. صبح‌ها پیش از آرایش کردن از این کرم بر روی پوست خود بمالید و شب‌ها پس از شستوشوی پوست، دوباره از این کرم استفاده کنید تا پوست خشک نشود و چین و چروکی بر روی آن ایجاد نگردد.

19. طاق باز بخوابید

خوابیدن بر روی شکم و یا پهلو به پوست شما فشار وارد آورده و در طول شب چین و چروک‌هایی را بر روی آن ایجاد می‌کند که شاید دیگر هیچگاه از بین نروند.

20. شکلات مصرف کنید

براساس تحقیقات انجام شده، کاکائو حاوی مواد شیمیایی است که سبب می‌شود آب زیادی زیر پوست جمع شده، پوست به طور مناسبی تغذیه شود و گردش خون در آن ارتقا پیداکند. پس به جای نوشیدن قهوه و نوشابه‌های گازدار، یک لیوان نوشیدنی کاکائویی را امتحان کنید.

21. مصرف سدیم را کاهش دهید

میل کردن سیب‌زمینی سرخ‌کرده پرنمک لذت‌بخش است اما باید بدانید خوردن غذاهایی سدیم بالایی دارند رطوبت پوست شما را به‌شدت کاهش می‌دهند و باعث بروز خطوط ریز و چین و چروک روی پوست شما می‌شوند. اگر می‌خواهید دچار چین و چروک نشوید، در طول روز آب بنوشید و مصرف نمک را کاهش دهید

منبع

زخم را چگونه پانسمان کنیم؟

جراحت سطح پوست و ایجاد یک زخم باز که باعث نمایان شدن قسمت های زیرین پوست میشود و موجب خونریزی میشوند این نوع زخم ها در هر وسعتی به سرعت عفونی میشوند و میکروب ها میتوانند به سرعت وارد لایه های عمقی تر پوست بشوند و گسترش یافته و همچنین وارد گره های لنفاوی شده و از این مسیر تا سراسر بدن گسترش پیدا کنند بنابراین تمام زخم را بدرستی ضد عفونی کنید و بپوشانید .

پوشاندن صحیح زخم به کنترل خونریزی، جلوگیری از آلودگی و جذب خون و ترشحات زخم کمک می‌کند و موجب التیام سریع زخم می‌شود. آیا می‌دانید زخم‌های باز انواع مختلفی دارند و تشخیص نوع آن‌ها در ارائه کمک‌های اولیه مناسب بسیار موثر است؟ با آرسینه همراه باشید.

انواع زخم باز

خراشیدگی یا ساییدگی: این زخم در اثر ساییده شدن لایه فوقانی پوست ایجاد می‌شود. به دلیل آن‌که بیشتر اعصاب این لایه آسیب می‌بینند، زخم دردناک، ولی خونریزی قابل توجه نیست. خراشیدگی اگر وسیع باشد یا ذرات خاک یا اجسام خارجی در آن فرورفته باشد، می‌تواند جدی و خطرناک باشد.
اقدامات: چنانچه جسم خارجی به طور سطحی در پوست فرورفته است، آن را به آرامی با آب و صابون بشویید و زخم را با بتادین، ضدعفونی و پانسمان کنید.

بریدگی: زخمی است که لبه‌های صاف داشته و شبیه بریدگی جراحی یا بریدگی با لبه کاغذ است. این زخم، سوزش زیادی داشته و شدت خونریزی در این نوع زخم، بسته به عمق بریدگی، محل و اندازه زخم متفاوت است.

پاره‌شدگی: زخمی است عمیق که دارای لبه‌های ناصاف بوده و در اثر اجسام تیزی مانند شیشه ایجاد می‌شود. در این جراحت، بافت‌های زیرین پوست آسیب دیده و احتمال خونریزی شدید زیاد است.
اقدامات: در بریدگی و پاره‌شدگی اولویت با کنترل خونریزی به وسیله فشار مستقیم است. لبه‌های زخم را به هم نزدیک کنید. عضو را بی‌حرکت و کمی بالاتر از سطح قلب قرار داده تا از درد و خونریزی آن کاسته شود. چنانچه جسم خارجی در زخم باقی مانده آن را خارج نکنید. زخم را ضدعفونی و پانسمان کنید و مصدوم را به نزدیک‌ترین مرکز درمانی برسانید.
کنده‌شدگی: زخمی است که قسمتی از پوست یا عضله از بدن جدا یا آویخته شود.
اقدامات: سطح زخم را تمیز و جلوی خونریزی را بگیرید. اگر قسمتی از پوست یا عضله آویزان شده آن را در محل اولیه خود قرار دهید و روی آن را ببندید و بلافاصله مصدوم را به مرکز درمانی برسانید.

سوراخ‌شدگی: زخمی عمیق که در اثر وارد شدن یک جسم نوک تیز ایجاد می‌شود. این جراحت همیشه باعث خونریزی شدید نمی‌شود، ولی در سوراخ‌شدگی‌های شکم و قفسه سینه ،احتمال خونریزی‌های شدید و مرگ زیاد است.
اقدامات: ابتدا اجازه دهید چند لحظه‌ای خونریزی جریان یابد تا میکروب‌های داخل زخم به همراه خون خارج شوند. محل زخم را ضدعفونی کنید و در صورتی که جسم خارجی در آن فرورفته است، آن را خارج نکنید، چرا که با خروج جسم بر شدت خونریزی افزوده می‌شود. بنابراین جسم را با پانسمان ثابت کنید و مصدوم را به بیمارستان منتقل کنید.

قطع عضو: این جراحت شدیدترین نوع زخم‌های خونریزی دهنده است و اغلب به دلیل یک جسم برنده صنعتی آلوده اتفاق می‌افتد.
اقدامات: خونریزی را با وارد کردن فشار مستقیم و بالا نگه داشتن عضو متوقف کنید. برای مراقبت از عضو قطع شده، آن را در یک گاز استریل یا دستمال تمیز بپیچانید و بعد درون یک کیسه پلاستیکی قرار دهید و سر آن را محکم گره بزنید. سپس کیسه حاوی عضو قطع شده را داخل یک کیسه یخ قرار دهید. کیسه حامل عضو و مصدوم را به بیمارستان انتقال دهید.

روش صحیح پانسمان زخم باز

1 ـ برای مهار بهتر خونریزی، لبه‌های زخم را به هم نزدیک کرده و با یک گاز استریل یا دستمال تمیز، خونریزی را به وسیله فشار دادن کنترل کنید.

2 ـ وقتی خونریزی کنترل شد، اطراف زخم را با پنبه آغشته به محلول ضدعفونی‌کننده از داخل به خارج تمیز کنید. عکس این کار و حرکت رفت و برگشت پنبه روی زخم موجب می‌شود که آلودگی اطراف زخم به داخل آن نفوذ و زخم را عفونی کند.

3 ـ پس از استریل کامل زخم، یک قطعه گاز استریل روی زخم بگذارید، به طوری که روی زخم و اطراف آن را کاملا بپوشاند. پانسمان را دقیقا روی زخم قرار دهید و هرگز آن را جابه‌جا نکنید. در صورت جابه‌جا شدن پانسمان آن را عوض کنید. حرکت پانسمان می‌تواند میکروب‌های سطح پوست را به سمت زخم هدایت کند.

4 ـ در صورتی که خون به پانسمان نفوذ کرد، هرگز پوشش روی زخم را برندارید. برای بند آوردن خونریزی، گاز یا دستمال بیشتری روی پوشش قبلی زخم قرار دهید.

5 ـ گاز استریل را در 4 طرف با چسب روی پوست ثابت و سپس بانداژ کنید.

توصیه‌هایی درباره پانسمان زخم

– بتادین با نام (پوویدون آیوداین)‌ یک محلول میکروب‌کش قوی بوده و می‌تواند تمام انواع باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و سایر میکروارگانیسم‌ها را نابود سازد. نکته بسیار مهم آن که این محلول تا زمانی که روی پوست خشک نشود، هیچ اثری ندارد.

– از نفوذ بتادین به داخل زخم باز خودداری کنید، چراکه به دلیل داشتن املاح ید ممکن است موجب حساسیت در افراد شود.

– برای پوشاندن زخم از پنبه استفاده نکنید، چراکه اغلب پنبه‌ها غیراستریل هستند.

– بدون نظر پزشک از پماد آنتی‌بیوتیک استفاده نکنید، چراکه پماد جلوی خون‌گیری بافت اطراف زخم را گرفته و ترمیم را به تعویق می‌اندازد.

– در صوتی که زخم عمیق، خونریزی شدید و دو لبه زخم به‌هم نمی‌رسند، برای بخیه زدن به بیمارستان مراجعه کنید.

– تعویض پانسمان را هر روز و اگر مرطوب یا کثیف شد، زودتر انجام دهید.

– از کندن دلمه زخم اجتناب کنید، چراکه ترمیم را مختل می‌کند و خطر عفونت را افزایش می‌دهد.

– اگر محلول ضدعفونی‌کننده در دسترس نبود، برای تمیزکردن زخم از آب و صابون استفاده کنید.

عسل، ماده مناسبی برای بهبود و پانسمان زخم‌ها است

استفاده از عسل در پانسمان زخم‌ها باعث از بین بردن بوی بد زخم شده و در هنگام تعویض پانسمان نیز به زخم نچسبیده و درد کمتری را برای بیماران ایجاد می‌کند. همچنین ریختن عسل روی زخمی که خونریزی دارد، باعث بند آمدن سریع خون‌ریزی می‌شود.
به این ترتیب، عسل ماده مناسبی جهت مراقبت و پانسمان زخم‌ها به شمار می‌آید.

بر اساس تحقیقاتی که در کشور نیوزلند انجام گرفت، عسل خاصیت ضدباکتری و ضد قارچ داشته و برای درمان زخم‌های پوستی، زخم‌های دیابتیک، سوختگی‌ها، جوش، آکنه، زخم‌های فشاری، ترک‌های پوستی، اگزما، زخم‌های گوارشی و زخم‌های ناشی از هلیکوباکترپیلوری مفید است.
از عسل می‌توان برای درمان درد گلو، سرماخوردگی و شست و شوی دهان و گلو نیز استفاده کرد.

برای التیام هر چه سریع‌تر زخم نیاز به یک محیط مرطوب است و از آنجا که در محیط مرطوب، باکتری‌ها فعالیت بیشتری دارند، عسل نیز می‌تواند یک محیط مرطوب عاری از میکروب را برای ترمیم بدون عارضه زخم فراهم کند.

عسل به علت داشتن هیدروژن پراکسید، خاصیت آنتی باکتریال داشته و باعث تمیز کردن زخم از میکروب‌ها می‌شود. عسل به علت از بین بردن سریع باکتری‌ها، از تولید آمونیاک در زخم جلوگیری کرده و بوی بد از زخم متساعد نمی‌شود. همچنین هنگام تعویض پانسمان به علت این که عسل محیط مرطوب ایجاد کرده، پانسمان به زخم نمی‌چسبد و درد کمتری برای بیماران ایجاد می‌کند.

عسل باعث ترمیم زخم‌ها می‌شود، بدون این که جای زخم و بافت اضافی ایجاد شود. همچنین کمتر نیاز به عمل جراحی گرفت (پیوند) دارد. در نتیجه عسل ماده مراقبتی مناسبی در ترمیم و پانسمان زخم‌ها به شمار می‌آید

منبع